Chutney z jabłek

Przepisy na chutney pojawiały się już na blogu. Dzisiaj czas na przepyszny sos chutney z jabłek. Idealny do sera, dań na ciepło, na chleb, a nawet na...deser. Słodki, pachnący, o cudownym bursztynowym kolorze. W ilości takiej akurat na spróbowanie. Nie musisz gotować 20 słoików, jeśli nie wiesz, czy przepis Ci podejdzie.
A dla niewtajemniczonych krótki opis. Chutney to słodko- kwaśny, często pikantny sos o gęstej konsystencji. Pierwotnie pochodzi z Indii. A jego popularność w Europie zawdzięczamy Brytyjczykom z czasów kolonialnych. Aby chutney można było dłużej przechowywać, zagotowywano go w słoikach i tak to się już przyjęło. Chociaż w Indiach chutney często przygotowuje się bezpośrednio przed posiłkiem.
A jakie przyprawy można dodać do tego korzennego sosu, żeby wzmocnić jego smak? Naturalnie cynamon, goździki, gałkę muszkatołową, pieprz, kmin rzymski, kardamon, anyżek lub ziele angielskie.

Poniższy chutney możesz zrobić trochę inaczej. Na początku w przepisie rozpuszczamy cukier jak na karmel. Niektórzy bardzo się tego boją. Wiadomo, że karmel można szybko spalić, jeśli ogień jest za duży lub spuścimy go z oczu. Zamiast karmelu można wlać do garnka łyżkę oleju i poddusić cebulę, imbir i jabłka, aż zmiękną. Następnie wsypać brązowy cukier, który zastapi nam karmel i doda pięknego bursztynowego koloru, wlać ocet i postępować dalej jak w przepisie. Czyli pogotować nasze chutney do konsystencji puree i gorące przełożyć do słoików. 

U mnie ta ilość składników wystarczyła na 3 słoiczki różnej wielkości. Dwa o kształcie tulipana, większy 370 ml i jeden zwykły. Wszystkie firmy Weck. Nie jest to żadna reklama, ale ja jestem naprawdę uzależniona od tych słoiczków. Przechowuję w nich wszystko, od świeżo zmielonej kawy, po resztkę sera. Piekę w nich ciasto w piekarniku np. tutaj. I jeśli miałabym ich większą ilość, to pewnie pojawiłyby się w całym domu jak praktyczny pojemnik na np. guziki :) Te ostatnie większe ,, tulipany“ kupiłam kiedyś na obniżce w tchibo. Bo chociaż zarzekałam się, że już wystarczy słoików w domu, to kto przejdzie obojętnie obok takiej okazji?

I jeszcze moje 3 wskazówki od serca, żeby chutney się udał:

1. Możesz wziąć dowolny ocet i sam/-a regulować ostrość. Przy occie winnym lub jabłkowym potrzebna jest większa ilość. Nawet 250 ml. Jak dla mnie wystarczy 100 ml. Czasami warto sprawdzać ilość procentów na occie. 
2. Jeśli sos jest dla ciebie za rzadki, dodaj łyżkę mąki i zagotuj całość.
3. Nie zapomnij ubrać rękawiczek, gdy kroisz ostrą papryczkę. O tej nieprzyjemnej przygodzie pisałam już tutaj.

Przepis na sos chutney z jabłek:

Składniki:
1 kg jabłek
3 cebule
150 g cukru
100 ml octu
1- 2 ostre papryczki
3- 4 cm kawałek imbiru
0, 5 łyżeczki soli
szczypta kminu rzymskiego, cynamonu, pieprzu
Wykonanie:
1. Jabłka obrać, wyjąć gniazda nasienne, pokroić w kostkę.
2. Cebulę obrać i pokroić w drobną kostkę.
3. Cukier wsypać do garnka z grubszym dnem i rozpuścić na małym ogniu, jak na karmel.
4. Wsypać pokrojone jabłka i cebulę i zalać octem.
5. Imbir obrać i pokroić drobno z ostrą papryczką.
6. Dodać przyprawy i gotować, aż zgęstnieje, około 30- 40 minut.
7. Gorący sos chutney przekładać do wysterylizowanych słoiczków i dobrze zamknąć lub zakręcić. 

Chutney można przechowywać do 6 miesięcy. Ale jeśli tylko spróbujesz łyżeczkę, zawartość słoika zniknie natychmiast. Obiecuję ;)
Edyta

Najlepsze pierniczki bez miodu

Przepyszne, mięciutkie pierniki, które podbijają rosyjski internet. I zdecydowanie najlepsze pierniczki bez miodu. Aromatyczne, rozpływające się w ustach i bardzo, bardzo smaczne. Wstyd się przyznać, ale piekłam je 3 razy, zanim zrobiłam zdjęcia dla Was. Mimo dużej ilości pierniczków, bardzo szybko znikały. A to pewnie za sprawą karmelu, który jest bazą pierniczków i dodaje im wspanialego smaku i zapachu. I to dzięki karmelowi, nikt się nie zorientuje, że pierniki są bez miodu. Ważne są także przyprawy, które nadadzą pierniczkom charakterystycznego, korzennego smaku. 

Można użyć gotowej mieszanki do pierników, ja zdecydowanie wolę zrobić ją sama, według naszych upodobań. Do pierniczków bardzo pasuje cynamon, imbir, kardamon, czarny pieprz, gałka muszkatołowa, goździki i anyżek. Oczywiście można z czegoś zrezygnować, chociaż im więcej przypraw, tym wyraźniejszy smak pierników.
Jaka ważną zaletę mają takie pierniki bez miodu? Są idealne dla alergików. Coraz więcej ludzi, a szczególnie dzieci jest uczulonych na miód. I często może jeszcze o tym nie wiedzą. Jeśli robicie pierniczki dla obcych osób np. do przedszkola lub na tort na zamówienie, warto jest dla pewności upiec pierniczki bez miodu.

A co jest ważne, żeby pierniczki się udały?
1. Najważniejsze, żeby pierników nie piec za długo. Będą wtedy twarde jak kamień. Wystarczy, że przypieką się od dołu, a z wierzchu pozostaną miękkie.
Otwieram piekarnik, podnoszę pierniczka i lekko pukam od dołu. Jest suchy i ma taką jakby skórkę. Lekko uciskam z wierzchu- jest miękki i ugina się pod palcem. Gotowe, pierniki wyjmujemy, żeby nie były za twarde. 
2. Nasze pierniczki są na karmelu. Ważne jest, żeby go nie przypalić, wtedy pierniki będą gorzkie. Uważajmy na palce, żeby się nie poparzyć.
3. Uwaga łasuchy! Nigdy, pod żadnym pozorem, nie próbujmy gorącego karmelu. Jego temperatura jest bardzo wysoka.
4. Najlepsze pierniczki są na masełku, piekłam też na margarynie, ale na maśle są zdecydowanie lepsze.
5. Ważne jest, żeby ciasta nie zabić mąką. Użyta ilość zależy od jej rodzaju, a także pozostałych składników. Dlatego dodawajmy ją stopniowo, ciasto powinno pozostać elastyczne. I jeśli wydaje się zbyt rzadkie, na pewno jeszcze zgęstnieje przez noc.

A jeśli zasmakowaliscie w pierniczkach i macie chęć wypróbować także inne przepisy, polecam:
- Alpejski chlebek, pyszne krojone nożem pierniczki, które nie mają nic wspolnego z chlebem
- Beliński chlebek, czyli krajanka z orzechami
- Norynberskie pierniczki
- Grzybki

- Muffinki szyszki

Przepis na najlepsze pierniczki bez miodu:

Składniki:
na 4 blaszki:
500 g cukru( zwykłego, białego)
200 ml gorącej wody
200 g masła
płaska łyżeczka sody
poł łyżeczki soli
2 łyżeczki cynamonu
1 łyżeczka mielonego imbiru
po 1/4 lyżeczki mielonych goździków, gałki muszkatałowej, czarnego pieprzu, anyżku i kardamonu
1 jajko
800- 900 g mąki

Wykonanie:

1. Cukier wsypujemy do garnka z grubym dnem. Podgrzewamy na średnim ogniu. Gdy tylko zacznie się karamelizować po brzegach, zdejmujemy z ognia i lekko przechylamy na boki. W ten sposob cukier będzie się równomiernie rozpuszczać. Stawiamy z powrotem na ogień. 

2. Gdy cukier nabierze pięknego bursztynowego koloru i zacznie pięknie pachnieć, zdejmujemy garnek z ognia. Ostrożnie, żeby się nie poparzyć, wlewamy powoli gorącą wodę i mieszamy masę najlepiej drewnianą łyżką. Uważamy, żeby nie było grudek.

3. Garnek stawiamy znowu na ogień i dodajemy masło. Mieszamy, aż się rozpuści. Wsypujemy sodę, sól i przyprawy, mieszamy. Uwaga: masa zacznie się pienić i podnosić. Garnek zdejmujemy z ognia i zostawiamy do ostygnięcia.

4. Do ostygnietej masy dodajemy jajko i stopniowo wsypujemy mąkę. Początkowo w garnku, później można wyjąć masę na stolnicę i dodawać mąkę. Ciasto powinno być miękkie i lekko klejące. Przez noc zgęstnieje i będzie elastyczne jak plastelina. Przykrywamy i zostawiamy na noc w chłodnym pomieszczeniu lub lodówce.

5. Gotowe ciasto zagniatamy. Można je rozwałkować i wycinać dowolne kształty. Albo odrywać małe kawałki i formować kuleczki. Kulki kłaść na foremkę zachowując odstęp. Podczas pieczenia pierniczki lekko się rozejdą i nabiorą typowej formy. Pieczemy około 15 minut w nagrzanym piekarniku 180 stopni. Wyjmujemy, gdy pierniczki są z wierzchu jeszcze miękkie, a pod spodem podpieczone.

Inspirację znalazłam na youtube u mojej ulubionej Irinki z Alma- Aty. Bardzo polecam Wam taką wirtualną podróż. Z Irinka pojedziemy nad słone jezioro Alakol, odpoczniemy na pikniku w górach, odwiedzimy złotego czlowieka z Kazachstanu. A jeszcze Irina jest bardzo dobrą gospodynią, szyje, wyszywa, gotuje, piecze, ma przepiękny ogród, pracuje jako kosmetolog i daje nam dużą dawkę dobrej energii. Bardzo polecam jej filmiki.
Edyta

Ogórkowe relish z kurkumą

Od jakiegoś czasu chodziły za mną ogórki ze słoika w takim gęstym, lekkosłodkawym, żółtym sosie. Z wyczuwalnymi kawałeczkami ogórka, ziarenkami goryczycy, pachnącego koperkiem i imbirem. Kiedyś już gdzieś jadłam taki sos i nagle pojawiły się wspomnienia. W szufladzie leżal zapisany przepis na ogórkowe relish z kurkumą, który ciągle czekał na wypróbowanie.

Ogórkowe relish można jeść do zapiekanek, na chleb, z sałatką ziemniaczaną, na grillu, ze świeżymi bułeczkami. Do serów, na krakersy lub do dań warzywnych. I tak jak to jest podobno popularne w Ameryce: do hot-dogów lub hamburgerów.

Spodobało mi się, że przepis jest na małą porcję. Najczęściej przepisy na przetwory są na 20 słoików i od początku wiem, że ten wieczór spędzę w kuchni. Relish z ogórków jest na jeden słoik 300 ml. U mnie wyszły trzy słoiczki i trochę w miseczce, jak widać na zdjęciu. Pewnie dlatego, że dolałam trochę więcej wody. Wyszło więcej sosiku. Jeśli macie ogórki z dużymi, wyczuwalnymi ziarnami to trzeba je wyciąć i dodać ogórka. Moje ogórki są z ogródka, takiej wielkości jak do słoików. Pestek prawie nie mają, wiec pokroiłam je w całości.

Zaintrygowała mnie nazwa relish. Robiłam kiedyś chutney z zielonych pomidorów TUTAJ, które gorąco, gorąco Wam polecam. Chyba najlepszy przepis na przetwory jaki znam. Słodziutkie, lekko kwaskowe, idealne na chlebie posmarowanym serkiem Filadelfia. Genialne połączenie, które koniecznie trzeba spróbować. Ogórki w sosie pomidorowym tutaj też są całkiem, całkiem smaczne. A czarne orzechy włoskie to już wykwintny przysmak dla koneserów. Produkt z wyższej półki. Ale właściwie czym różni się relish od chutney?

Relish i chutney to pikantne, kwaskowe sosy jadane na zimno. Wywodzą się z kuchni indyjskiej i stały się popularne dzięki Anglikom jeszcze w czasach kolonialnych. Czyli w czasach kiedy to z Indii, Perły w brytyjskiej koronie wywożono ogromne ilości przypraw, korzeni, herbaty, bawełny. A do rozrywek Anglików należało polowanie na tygrysa siedząc na grzbiecie słonia. Uff, a przecież obiecałam sobie, że na blogu nie będzie nic o polityce. Wracajmy więc do kulinariów.

Relish to puree z marynowanych owoców lub warzyw. Gładkie, atłasowe lub zawierające różnej wielkości kawałeczki. Klasyczne relish zawiera drobno pokrojone kawałki owoców np. jabłko, imbir i pietruszka lub mango i chrzan. Lub warzyw jak ogórek, gorczyca i koper. Papryka, chili, cebula. Zagotowane z octem, cukrem, przyprawami i ziołami jest dodatkiem do zimnych dan mięsnych i rybnych, pasztetów, na chleb lub jako dip.

Chutney to pikantny, słodko-kwasny sos również przyrzadzony z owoców lub warzyw. W Indiach dodaje się go do dań z ryżem i curry. Nadają wtedy potrawom typowej, indyjskiej ostrości. Chutney jest często porównywane z dżemem, tylko pikantnym. Ma delikatniejszą strukturę niż relish i jest drobniej zmiksowane. Niektórzy twierdzą, że chutney nie jest tak kwaśne jak relish, ale trudno jest tu się zgodzić.

Czasami trudno jest rozgraniczyć chutney i relish i używa się tych nazw zamiennie. I teraz muszę bardzo uważać, żeby sama się nie pomylić. Zapraszam na pyszne relish ogórkowe z dodatkiem cebulki, świeżego kopru i kurkumy.

Ogórkowe relish z kurkumą:

Składniki:

250 g ogórka

1 cebula

20 g imbiru

0, 5 łyżeczki mielonej kurkumy

2 łyżeczki ziaren gorczycy

2 łyżeczki soli

75 ml octu jabłkowego

50 g cukru

2 łyżki mąki

2 łyżki wody

1- 2 gałązki koperku

Wykonanie:

1. Ogórki obrać ze skórki i drobno pokroić. Cebule i imbir obrać i posiekać. Wsypać do miski, dodać mieloną kurkumę, gorczycę, sól i zostawić na kilka godzin, albo najlepiej na całą noc, żeby się przegryzło.

2. Po tym czasie ogórki dobrze odcedzić, wody nie wylewać, ponieważ się przyda. Zagotować wodę z ogórków cukrem i octem. Następnie dodać ogórki z cebulą i imbirem i dusić na małym ogniu około 25- 30 minut. Często mieszać. W razie potrzeby dolać trochę wody. Dwie łyżki mąki wymieszać z 2 łyżkami wody i wlać do garnka. Gotować jeszcze 10 minut. Zdjąć z ognia.

3. Koperek drobno posiekać. Dodać do ogórków i zamieszać. Już nie gotować. Przełożyć do słoika i dobrze zakręcić.

Życzę Wam dużo udanych przetworów :)

Wasza Edyta

Wegańskie curry z ciecierzycą i kokosowym mlekiem

Curry z ciecierzycą i mlekiem kokosowym.Edyta Guhl.

Zapraszam na curry z ciecierzycą, moje ulubione danie, gdy na dworze zimno i wieje, a dusza marzy o dalekich podrożach np. do Indii. Egzotyczne przyprawy, kawałek imbira, czosnek, mleko kokosowe i przepyszny ryż Basmati i już krew zaczyna krążyć szybciej i robi nam się ciepło. Po takiej sycącej kolacji zdobędę się nawet na wieczorny spacer i nie straszne mi przeziębienie. Macie chęć na wyprawę w nieznane? Zapraszam :-)

Wegańskie curry z ciecierzycą i kokosowym mlekiem:

Składniki:

1 mała cebula

1 łyżka świeżego imbiru( mały kawałek)

1 ząbek czosnku

1 łyżka oleju z oliwek

1 łyżeczka curry, przyprawy Garam Masala i szczypta ostrej papryki

szpinak mrożony, cały kubek

2 marchewki

poł świeżej czerwonej papryki

słoik ciecierzycy( najlepiej ugotować samemu)

puszka mleka kokosowego

łyżka czerwonej pasty curry

sok z jednej limonki

szczypta soli

nitek chili użyłam do dekoracji, są przepiękne

Przygotowanie:

1. Cebulę, czosnek i imbir obieramy i drobno kroimy. W garnku z grubym dnem rozrzewamy olej z oliwek i wrzucamy pokrojoną cebulę, czosnek i imbir, dusimy na średnim ogniu. Dodajemy curry, garam masala i paprykę.

2. Szpinak, ja używam mrożonego, oczywiście można wziąć świeży, wrzucamy do garnka i chwilę dusimy. Marchewkę obieramy i kroimy w krążki, paprykę w drobną kostkę, dodajemy do szpinaku i dusimy około 5 minut, aż warzywa zmiękną. Dodajemy odcedzoną ciecierzycę, mleko kokosowe, czerwoną pastę curry, sól i dusimy około 5 minut. Na końcu dodajemy sok z limetki.

3. Serwujemy z ryżem Basmati lub chlebkami czapati. Namaste!

Wegańskie curry z ciecierzycą. Edyta Guhl.

Smaczne curry ze szpinakiem i ciecierzycą.

Wegańskie przepisy.Edyta Guhl.

 Przepisy z indyjskiej kuchni.Edyta Guhl.

 Curry z ciecierzycą, najmaczniejsze z ryżem.

Egzotyczne potrawy z Indii. Edyta Guhl.

Pozdrawiam,

Edyta