Stollenkonfekt, czyli stollen w miniaturce

 Świątecznych wypieków ciąg dalszy. Albo inaczej mówiąc: teraz się dopiero rozkręcimy! Niemiecki przepis na aromatyczny stollen bez drożdży znajdziecie kilka wpisów wcześniej. A dla wszystkich, którzy zasmakowali w tego typu wypiekach, mam dzisiaj coś specjalnego: Stollenkonfekt, czyli stollen w miniaturce. Pyszne, adwentowe ciasteczka, które są znane i lubiane w Niemczech. I zyskują coraz większą popularność u Polsce. Można je już kupić w popularnym supermarkecie. Ale ani cena, ani ilość, dla nas to bardzo ważne, nie zachęcają do kupna. Takie mini stolleny, koniecznie trzeba upiec samemu. Roboty niewiele, a efekt jest niesamowity. Dla mnie to prawdziwy hit świąteczny!

Klasyczne stolleny ciasteczka są oczywiście na drożdżach. Ponieważ zasmakowałam ostatnio w cieście twarogowym, dzisiejsze mini stolleny są na proszku. Szybkie i naprawdę łatwe do zrobienia, bardzo smaczne i aromatyczne. O niemieckim twarogu Quarku, który ma konsystencję naszego serka homogenizowanego pisałam już wielokrotnie na blogu. Do naszego przepisu użyjemy tego odtłuszczonego. Najczęściej ma bladoniebieski dekielek, ale pewnie zależy to od firmy. 

I jeszcze pociecha dla wszystkich, którzy boją się kalorii. Pamiętajmy, że Stollen jest szczególnym ciastem, pieczonym na wyjatkową okazję, jaką jest Boże Narodzenie. I po długim okresie wyrzeczeń można sobie pozwolić na nagrodę. A ze wzgledu na wspaniały smak, trzeba się nim delektować. Nawet jeśli jest w miniaturce :)

Stollenkonfekt, czyli stollen w miniaturce:

na 40 sztuk

Składniki:

100 g rodzynek

100 g masła

75 g cukru

125 g niemieckiego twarogu

1 jajko

300 g mąki 

0,5 paczuszki proszku do pieczenia= 8g

50 g siekanych migdałów

50 g kandyzowanej skórki pomarańczowej

50 g kandyzowanej skórki cytrynowej

2-3 krople aromatu migdałowego

ewentualnie szczypta cynamonu, kardamonu lub gałki muszkatołowej

mąka do podsypania

125 g cukru pudru

100 g masła

Wykonanie:

1. Rodzynki można namoczyć dzień wcześniej w rumie. Albo krótko przed pieczeniem zalać gorącą wodą. Następnie wodę zlać, a rodzynki osuszyć papierowym reczniczkiem.

2. Masło utrzeć z cukrem na puch. Dodać twaróg i jajko. Krótko zamieszać. Mąkę przesiać z proszkiem do pieczenia i dodać do masy maślanej. Dodać rodzynki, siekane migdały, kandyzowaną skórkę, aromat migdałowy i szczyptę cynamonu. Szybko zagnieść. 

3. Ciasto podzielić na 4 części. Położyć na stolnicy podsypanej mąką i uformować 4 wałeczki o średnicy 2 cm. Każdy wałeczek pokroić na małe kawałki i lekko spłaszczyć.

4. Ciasteczka przełożyć na foremkę wyłożoną papierem do pieczenia. Piec w nagrzanym piekarniki w temperaturze w temperaturze 180 stopni przez 15- 20 minut na złoto( trzeba pilnować, żeby nie były zbyt wypieczone). Wyjąć z piekarnika i natychmiast posmarować rozpuszczonym, gorącym masłem i posypać cukrem pudrem. Zostawić na kratce do ostygnięcia. 

Podobno w blaszanym pudełku można przechowywać je do 2 tygodni. U nas zniknęły już w pierwszym. Jeśli mamy liczyć kalorie, być nerwowym i ponurym, to może jednak warto się skusić na taki aromatyczny smakołyk:)

Miłego pieczenia

Edyta

Mocno orzechowe, kruche ciasteczka

Mocne orzechowe, kruche ciasteczka. Idealne do popołudniowej kawy, czy herbatki, nie tylko na czas adwentu. Proste i szybkie do wykonania. Obłędnie smaczne. Najlepsze w mlecznej lub gorzkiej czekoladzie. Udekorowane kawałkiem orzecha włoskiego lub jeśli chcecie- kolorową posypką. Z podanych składników wychodzi około 70 ciasteczek o średnicy 3 cm. Bardzo smaczne są ciasteczka z orzechów laskowych. A dzisiaj upiekłam je z orzechów włoskich. Dla urozmaicenia część orzechów mielonych zastąpiłam drobno-siekanymi. 

Mocno orzechowe, kruche ciasteczka:

na 70 ciasteczek

Składniki:

200 g masła

140 g cukru

1 łyżka cukru waniliowego

1 jajko

szczypta soli

300 g mąki

200 g mielonych orzechów

mąka do podsypania

szczypta cynamonu

dodatkowo:

kuwertura

kawałki orzecha

Wykonanie:

1. Masło, cukier i cukier waniliowy utrzeć na puszystą masę. Dodać jedno jajko i szczyptę soli. Zmiksować. Mąkę przesiać i dodać do utartego masła. Na koniec wsypać szczyptę cynamonu i mielone orzechy i szybko wymieszać. Następnie ciasto owinąć folią spożywczą i schłodzić w lodówce przez 1 godzinę.

2. Po tym czasie ciasto rozwałkować na powierzchni podsypanej mąką i wycinać foremką dowolne kształty. Kłaść na foremkę wyłożona papierem do pieczenia i piec w nagrzanym piekarniku w temperaturze 180 stopni przez 12- 15 minut na złoto.

3. Ostudzone ciasteczka dekorować kuwerturą rozpuszczoną w kąpieli wodnej i kawałkiem orzecha. 

Smacznego i miłego dnia

 Edyta

Familijny jabłecznik z blachy

Zanim na dobre ruszę ze świątecznymi wypiekami, podam Wam przepis na pyszne ciasto jesienne. Familijny jabłecznik z blachy, z ogromną ilością jabłek zatopionych w chmurce ciasta. Bardzo delikatny, mięciutki, wprost rozpływa się w ustach. Posypany płatkami migdałowymi i rodzynkami ma radosny wygląd i każdemu poprawi humor. Można dodać jeszcze posiekane orzechy i szczyptę cynamonu. Ten jabłecznik jest naprawdę łatwy do zrobienia i zawsze się uda.

Już od dawna chodził za mną pomysł na lekkie, ucierane ciasto, które można jeść bez wyrzutów sumienia. Podjadasz sobie takie pieczone jabłuszka i nie tyjesz. A jaki niesamowity smak! 

Użyłam dużej ilości jabłek, tak więc jest to dobry sposób na wykorzystanie jesiennych zapasów. Nam najlepiej smakują czerwone jabłka z prążkami. Odmiana jest dawniejsza, z czasów, kiedy nie było internetu, więc nie znam dokładnie jej nazwy. Są słodkie i soczyste, a po upieczeniu mięciutkie. Oczywiście można też wziąć inne, takie, które lubicie. Nawet jeśli są kwaskowe, upieczone ciasto wystarczy posypać cukrem pudrem. 

Jabłka w przepisie pokroiłam w plasterki i starałam się ułożyć je dość ciasno obok siebie, tak aby weszło jak najwięcej. Oczywiście możesz wziąć mniej jabłek, pokroić je np. w kostkę i położyć na wierzchu. Zmieni to całkowicie wygląd, ale ciasto pozostanie pyszne.

A dlaczego familijny jabłecznik? Taka duża blacha wystarczy na całą rodzinę, nawet jeśli przyjdą goście. Uwielbiam takie sprawdzone przepisy na ciasta na dużą blachę. Warto je trzymać, bo przydają się na każdą imprezę. Szczególnie kiedy musi być szybko i smacznie. Maż potrzebuje ciasto do pracy, dziecko do szkoły, teść ma imieniny. Fajny, nieskomplikowany przepis chętnie podawany dalej.

Familijny jabłecznik z blachy:

Składniki:

ciasto:

200 g miękkiego masła

180 g cukru

1 łyżka cukru waniliowego

5 jajek

200 ml mleka

420 g mąki

1 mały proszek do pieczenia

na wierzch:

2,5- 3 kg jabłek

1- 2 łyżki soku z cytryny

2- 3 łyżki płatków migdałowych

2 łyżki rodzynek

ewentualnie łyżka posiekanych orzechów 

Przygotowanie:

1. Wszystkie składniki powinny być w temperaturze pokojowej. Jabłka obrać, usunąć gniazda nasienne, pokroić na plasterki.

2. Masło utrzeć na pianę. Dodać cukier i cukier waniliowy i ucierać, aż cukier się rozpuści i nie będzie grudek. Dodawać jajka, jedno po drugim, ciągle ucierając. 

3. Mąkę i proszek do pieczenia przesiać. Dodawać do masy jajeczno- maślanej na przemian z mlekiem.

4. Foremkę do pieczenia 39x 24 wyłożyć papierem. Przełożyć do niej ciasto i wyrównać. Na wierzch poukładać jabłka. Pionowo, dość ciasno obok siebie. Posypać płatkami migdałowymi i rodzynkami. Ewentualnie siekanymi orzechami. Piec w nagrzanym piekarniku na rumiano.

Takie cudo z listopadowego ogrodu- malinki :)

Idealne ciasto na długie jesienne wieczory. Ciepły pled, miękka sofa, światło świeczki i pyszny kawałek jabłecznika. Świat natychmiast robi się lepszy. Miłej soboty,

Edyta

Niemiecki Stollen bez drożdży

 

Czy można sobie wyobrazić niemiecki adwent bez ciasta Stollen? Aromatycznego, z dużą ilością bakalii, pachnącego masełkiem i pokrytego pierzynką cukru pudru? Tradycyjny stollen to drożdżowe ciasto z bakaliami. A dzisiaj zapraszam na niemiecki stollen bez drożdży. Za to na proszku do pieczenia i z dodatkiem twarogu. Bez wyrabiania i czekania, aż ciasto wyrośnie. A trzeba przyznać, że jest przepyszne, pachnące i wprost rozpływa się w ustach. Jest pewne, gdy spróbujesz stollena z tego przepisu, już nigdy nie będziesz go kupować. Może tylko ja miałam takiego pecha, ale zawsze gdy jadłam ten kupowany, wyczuwałam silny zakalec. Wszyscy wokół się zachwycali, a ja siedziałam jak w bajce o nagim cesarzu. 

Dzisiejszym stollenem zachwycam się z półprzymkniętymi powiekami i zadowolonym pomrukiem. Jest idealny. Leciutko migdałowy, dobrze wypieczony, aromatyczny od bakalii. I tutaj można sobie poszaleć. Dodać wiecej orzechów, marcepan, suszone morele lub szczyptę gałki muszkatałowej. Według upodobania. 

Ważnym składnikiem w cieście jest chudy niemiecki twarog. Odpowiednik u nas to serek twarogowy 20% albo serek homogenizowany chudy( jak na zdjeciu). Bez problemu dostaniemy w supermarkecie na literkę a. 

Twarogowego stollena nie trzeba się bać. Przepis jest naprawdę bardzo łatwy i każdemu się uda. Ważne jest, żeby upiec go na prawdziwym maśle, a nie na margarynie. I dać czas. Podobno dobry stollen potrzebuje 3-4 tygodnie, żeby wszystkie aromaty, przyprawy i suszone owoce się przegryzły. A ponieważ warstwa masła i cukru pudru zabezpiecza ciasto z zewnątrz, przechowywane w suchym i chłodnym miejscu nie zacznie pleśnieć.

A dlaczego stollen ma taki kształt? Jak mówi legenda, stollen ma przedstawiać zawinięte w pieluszki Dzieciątko Jezus. Charakterystyczny kształt osiagniemy piekąc ciasto w specjalnej foremce. Ale taki uformowany ręcznie jest równie piękny. Dodatkowo zrobiłam z folii aluminiowej obręcz, ktora trzyma ciasto w formie. Czy raczej zapobiega, żeby nie poszło wszerz. A jeśli ciasto zbyt szybko się przypiecze, warto nakryć je z wierzchu, żeby nie było za ciemne.

Ten stollen, czy ta stolla?

Obie wersje. Oprocz nazwy stollen rodzaju męskiego spotkamy też nazwę die Stolle, czyli ta stolla. A piewsza wzmianka o takim bożonarodzeniowym wypieku pojawiła się w 1329 w Naumburg. Ale i tak każdy kojarzy to ciasto z Dreznem, gdzie pojawiło się dopiero 145 lat później.

Niemiecki Stollen bez drożdży:

Składniki:

na 1 duże lub 2 małe:

300 g rodzynek

100 g rumu

500 g mąki

1 paczuszka proszku do pieczenia

150 g cukru

1 łyżka cukru waniliowego

2 jajka

szczypta soli

4 krople aromatu migdałowego

po szczypcie mielonego cynamonu, kardamonu, imbiru i gozdzików

200 g masła

250 g niemieckiego twarogu( u nas jako chudy serek homogenizowany)

bakalie:

100 g posiekanych orzechów

100 g posiekanych obranych migdałów

po 100 g kandyzowanej skórki pomaranczowej i cytrynowej

ewentualnie: suszona żurawina, morele

dodatkowo po upieczeniu:

100 g rozpuszczonego masła

50 g cukru pudru

Wykonanie:

1. Rodzynki zalać rumem i zostawić na kilka godzin, a najlepiej na noc.

2. Mąkę przesiać do miski razem z proszkiem do pieczenia. Dodać cukier, cukier waniliowy, jajka, szczyptę soli, aromat migdałowy, masło, twaróg i mielone przyprawy. Zamieszać mikserem najpierw krótko na najwolniejszych obrotach, a potem na najszybszych.

3. Ciasto wyjąć z miski na stolnicę. Dodać rodzynki w rumie, siekane migdały, orzechy, kandyzowaną skórkę pokrojoną w drobną kostkę. Zagnieść, aby ciasto połaczyło się z bakaliami.

4. Z ciasta uformować owalny placek. Na środku położyć wałek i zrobić wgłębienie wzdłuż. Lewą stroną ciasta przykryć prawą około 2/ 3, trochę tak, jak składa się omlet. Prawą część ciasta podciągnąć i lekko nakryc lewy brzeg.

5. Stollen przełożyć na foremkę wyłożoną papierem do pieczenia. Ewentualnie przygotować obręcz, aby ciasto nie straciło swojego kształtu podczas pieczenia. Z folii aluminiowej lub papieru do pieczenia wyciąć szeroki pasek. Złożyć go na pół i na końcu spiąć zszywaczem. Założyć na ciasto.

6. Piekarnik nagrzać do temperatury 200 stopni( termoobieg). wstawić ciasto i zmniejszyć temperaturę do 150 stopni. Piec 50- 60 minut do zrumienienia. Można zrobić test wykałaczką. 

Upieczone ciasto natychmiast posmarować gorącym, roztopionym masłem i posypać cukrem pudrem. Chwilę ostudzić i czynność powtórzyć.

Całkowicie ostudzone ciasto zawinąć w folię, a następnie w plastkową torebkę i dobrze zamknąć spinaczem. Przechowywać w chłodnym i suchym miejscu. Po 1- 2 tygodniu ciasto powinno się już przegryźć. A podobno w chłodnym pomieszczeniu i szczelnie zamknięte można przeczekać kolejne 2 tygodnie, aż do Świąt :)

Edyta

Zawijańce ze szpinakiem

Urocze zawijańce ze szpinakiem, ziemniakami i serem. Bardzo puszyste i pachnące. Idealne na początek dnia, ale też smaczny dodatek do popołudniowej kawy. Bułeczki wyszły lekkie, pyszne i chrupiące. A nadzienie wyjątkowo smaczne i aromatyczne. Wykorzystałam do niego ziemniaki z obiadu. Dodałam ugotowany szpinak i biały ser. Może być ser feta, albo zwykły twaróg. U mnie dzisiaj ser typu ricotta zwany chyba serkiem włoskim. Zwykle zjadam taki serek jak deser, ale ten mimo długiej daty ważności był już lekko kwaśny. I nadawał się już tylko do pierogów. Do ciasta drożdżowego dodałam trochę więcej cukru i to zestawienie słodkiej drożdżówki i wytrawnego nadzienia najbardziej nam posmakowało. Oczywiście możesz dać trochę mniej cukru.

O ile przygotowanie ciasta i nadzienia jest banalnie proste, to lepienie szpinakowych zawijańców jest sprawą dość klejącą. Z rozwałkowanego ciasta wycinamy kółka. Następnie każde kółko nacinamy 4- 5 razy. Drożdżowe ciasto najlepiej jest nacinać radełkiem lub ostrym nożykiem. I trzeba to robić dość szybko, zdecydowym ruchem. Inaczej zamiast prostych linii wyjdzie harmonijka. Z nadzienia formujemy wałeczek i kładziemy na środek. I teraz zwijamy, aby powstał dekoracyjny zawijaniec. Najpierw z jednej strony do połowy, i z drugiej. Wyjdzie wtedy coś w rodzaju dekoracyjnej muszelki. Jak sami widzicie u mnie są to dość różne formy. A jeśli nie masz ochoty na zawijanie, zawsze można zlepić tradycyjne pierożki lub bułki. Na koniec smarujemy zawijańce rozbełtanym żołtkiem i posypujemy sezamem, czarnuszką lub makiem. Zapraszam!

Zawijańce ze szpinakiem:

Składniki:

na ciasto:

1 szklanka letniego mleka

25 g drożdży

2- 3 łyżki cukru( mona dac tylko 1 łyzke)

0,5 szklanki oleju

2 jajka

4 szklanki mąki

Nadzienie:

2- 3 gotowanych ziemniaków

200 g gotowanego szpinaku

1 mała cebula

2 łyżki oleju

2 ząbki czosnku

100 g sera białego, feta

papryka, pieprz ziołowy, sól

dodatkowo:

1 żółtko

1- 2 łyżki mleka

sezam

mąka do podsypania

Wykonanie:

1. Mleko wlać do miski. Wkruszyć drożdże i wsypać 2 łyżki cukru. Nakryć i zostawić na 15- 20 minut, aż zaczyn ruszy. Następnie wlać olej, dodać dwa jajka i stopniowo dodawać mąkę. Wyrobić ciasto, nakryć ściereczką i odstawić w ciepłe miejsce, żeby wyrosło.

2. Przygotować nadzienie: ugotowane ziemniaki przecisnąć przez praskę lub zetrzeć na tarce. Ser rozdrobnić widelcem. Cebulę i czosnek obrać, drobno pokroić i podsmażyć na oleju. Wszystko włożyć do miski. Dodać ugotowany szpinak i doprawić do smaku.

3. Ciasto rozwałkować na stolnicy podsypanej mąką. Szklanką wycisnąć kółka. Każde kółko naciąć 4- 5 razy ostrym nożem lub radełkiem. Z nadzienia formować wałeczek i kłaść na ciasto. Zwijać do połowy z każdej strony: jak na zdjęciach.

4. Drożdżowe zawijańce kłaść na foremkę wyłożoną papierem do pieczenia. Żółtko rozbełtać z mlekiem i posmarować po wierzchu. Posypać sezamem i zostawić na pół godziny. Piec na złoto w nagrzanym piekarniku przez 25- 30 minut w temperaturze 190 stopni. 

I jeśli pogoda jest ci straszna i nie chcesz wyjść z domu, po piątym takim kuszącym zawijańcu pada decyzja: wychodzę, inaczej zjem wszystkie naraz!

Miłego świętowania :)

Edyta

Jesienna tarta orzechowa z jabłkami

 

Wspaniała, jesienna tarta orzechowa z jabłkami to ciasto z tegorocznymi darami z naszego ogrodu. Przepyszne, soczyste jabłka, które po upieczeniu wprost rozpływają się w ustach. Aromatyczne orzechy włoskie i delikatne kruche ciasto to połączenie idealne. Także wizualnie tarta zachwyci każdego gościa. Z kawałeczków kruchego ciasta, które zostało po wyłożeniu formy zrobiłam malutkie listki. A potem nożem nacięłam liściowy wzorek. Próbowałam też nacinać listki nożyczkami, tak jak przy drożdżowych bułeczkach tutaj. Spróbuj jak ci najlepiej wyjdzie. Oczywiście możesz kupić też małe foremki listki, albo stempelki. A może spodobaja ci się kuleczki z ciasta? Po upieczeniu każdy chciał dostać właśnie taki kawałek z pieczonymi kulkami :)

Przepis na tartę znalazłam na cudownym blogu Tante Malis Gartenblogz mnóstwem pomysłów na dekoracje, pięknych zdjęć z ogrodu, ciekawych przepisów. Prawdziwa perełka, którą warto odkryć. Bardzo podziwiam tę kreatywność i pracowitość. Blog jest po niemiecku, więc jest okazja na podszlifowanie języka. A jeśli macie jakieś pytania, jako germanistka zawsze i chętnie służę pomocą. A na osłodę zapraszam na pyszne ciasto!

Jesienna tarta orzechowa z jabłkami:

Składniki:

na ciasto:

80 g cukru 

160 zimnego masła

szczypta soli

1 łyżeczka cukru waniliowego

1 jajko

250 g mąki

1-2 łyżki lodowatej wody

trochę mąki do podsypania

tłuszcz do foremki

nadzienie:

2 jabłka+ 6 jablek średniej wielkości

3 jajka

3 łyżki brązowego cukru

1 łyżka prawdziwego cukru waniliowego

szczypta cynamonu

sok z 1 cytryny

250 g mielonych orzechów włoskich( u mnie drobno siekane)

można dodać łyżkę skrobi kukurydzianej

Wykonanie:

1. Masło zagnieść z cukrem, cukrem waniliowym i solą. Dodać jajko, mąkę i zimną wodę i szybko zagnieść. Uformować kulę z ciasta, lekko spłaszczyć i zawinąć w folię spożywczą. Wstawić do lodówki na godzinę.

2. Ciasto wyjąć z lodówki, krótko zagnieść i rozwałkować na okrąg o średnicy 30 cm. Najlepiej między dwoma arkuszami folii spożywczej. Formę na tartę posmarować masłem lub spryskac tłuszczem w sprayu. Ciastem wyłożyć formę i nakłuć widelcem w kilku miejscach. Odstający brzeg odciąć, z niego zrobimy dekoracyjne listki. 

3. Nadzienie: jajka wymieszać z cukrem i cukrem waniliowym. Dodać cynamon i mielone orzechy. Dwa jabłka obrać, zetrzeć na tarce i dodać do nadzienia. Jeśli jabłka są bardzo soczyste i nadzienie mokre, można dosypać łyżkę skrobi.

Sześć jabłek średniej wielkości obrać. Przekroić na pół i wybrać gniazda nasienne. Ponacinać na kształt wachlarza i skropić sokiem z cytryny. 

4. Nadzienie wyłożyć na kruche ciasto. Nastepnie położyć nacięte połówki jabłek: jedną na środek, pozostałe wokól. Z resztek ciasta wyciąć małe listki i zrobić kulki. Udekorować według uznania.

5. Wstawić do nagrzanego piekarnika i piec w temperaturze 200 stopni przez 40 minut. 10 minut przed końcem pieczenia jabłka można posmarować marmoladą.

 

Jeśli zasmakowaliście w ciastach orzechowo-jabłkowych gorąco polecam przepis na szarlotke. Dość skromnie wygladajace ciasto jest niesamowicie smaczne. Koniecznie trzeba je upiec.

Wasza Edyta

Drożdżowe paluchy z Chorwacji. Sekretny składnik!

Drożdżowe paluchy z Chorwacji są bardzo puchate i mięciutkie. A sekretem jest składnik, który zupełnie mnie zaskoczył. Przepisem podzieliła się moja koleżanka Azra, której mama i babcia pieką drożdżówki w ten sposób. Jako dziecko towarzyszyłam mamie w kuchni i obowiązkowo podkradałam surowe ciasto. I byłam pewna, że drożdżowe niczym mnie nie zaskoczy. A tutaj okazuje się, że przepisy na ciasto drożdżowe przekazywane z matki na córkę na terenie byłej Jugosławii kryją w sobie mały sekrecik. Do ciasta dodaje się drożdże i... proszek do pieczenia. Ciasto rośnie wtedy bardzo dobrze, jest pulchne i miękkie. Nie wysycha nawet następnego dnia i pozostaje długo świeże.

Nie spodziewałam się, że ciasto aż tak dobrze wyrośnie. Użyłam największej, prostokątnej foremki, jaką miałam, a paluchy i tak się zrosły. Ale na tym polega cały ich urok. Odrywamy sobie bułeczkę i podjadamy. Pycha!

Bułeczki są z jabłkami, bo ostatnio wykorzystuję opady z własnego ogródka i piekę wszystko z jabłkami. Ale oczywiście możecie przygotować inne nadzienie. Z maku, marmolady, marcepanu, sera, wiśni lub innych owoców. Cudowne są paluchy z wiśniami. Mhhhhm!

Może kogos zaskoczy 21 g drożdży. Dlaczego taka dziwna ilość. Jest to połówka niemieckiej kostki drożdży. Cała kostka ma 42 g. Możecie dać 20 g, albo trochę więcej. Nie będziemy się kłócić o gramy. W przypadku ciasta drożdżowego nie jest to takie ważne. A dla mnie, to im bardziej pachnie drożdżami, tym smaczniej. A jeśli także jesteś fanem drożdży, bardzo gorąco polecam ozdrawiający napój. Idealny na poszarpane nerwy, brzydką cerę, włosy, paznokcie. I wzmacniający odporność. Kawałeczek drożdży( około 1 łyżki) zalewamy wrzątkiem. Przeważnie wlewam pół kubka wrzątku. Nakrywam spodkiem i zostawiam na chwilę i coś w tym czasie robię. Następnie dolewam mleka. Mieszam i wypijam. Czasami, jak nie mam chęci na mleko to wlewam cały kubek wrzątku. Zostawiam pod nakryciem i piję po kilkunastu minutach. Ważne jest tylko żeby drożdże zabić. Przeciwnie do ciasta drożdżowego, w którym muszą jeszcze rosnąć i trzeba uważać, żeby temperatura nie była za wysoka.

I nie uwierzycie jak rośnie poziom serotoniny i poprawia się nastrój!

Drożdżowe paluchy z Chorwacji:

Składniki:

250 ml letniego mleka 

21 g drożdży( połówka niemieckiej kostki)

5 łyżek cukru

500 g mąki

1 paczuszka proszku do pieczenia( 5 łyżeczek)

1 jajko 

szczypta soli

1 cukier waniliowy

5 łyżek oleju

nadzienie:

4 jabłka

ewentualnie 1-2 łyżki soku z cytryny

2- 3 łyżki cukru

1 łyżeczka cynamonu

dodatkowo: żółtko do posmarowania

1 łyżka mleka

płatki migdałowe

Wykonanie:

1. Do miski wsypać rozkruszone drożdże. Posypać łyżką cukru i zalać letnim mlekiem. Posypać łyżką mąki. Nakryć ściereczką i postawić w ciepłe miejsce na 15 minut, aż zaczyn ruszy.

2. Mąkę i proszek przesiać do rozczynu. Dodać jako i szczyptę soli. Wsypać cukier waniliowy i resztę cukru. Wlać olej. Ciasto wyrobić, aby odstawało od brzegu miski. Nakryć ściereczką i postawić w ciepłym miejscu, żeby dobrze wyrosło i podwoiło swoją objętość.

3. Jabłka pokroić w kostkę. Można pokropić sokiem z cytryny. Posypać cukrem i cynamonem. Wymieszać.

3. Wyrośnięte ciasto podzielić na 14 części. Każdą rozpłaszczyć na posypanym mąką blacie. Nadziewać jabłkami i zlepiać brzegi. Formułować wałeczki i kłaść szwem do dołu na blachę wyłożoną papierem. Żółtko rozbełtać z łyżką mleka. Posmarować paluchy i posypać płatkami migdałowymi. Zostawić w ciepłym miejscu na ok. 15 minut, żeby podrosły. Piec w nagrzanym piekarniku w temperaturze 180 stopni około 20 minut na złoto.

Ciekawa jestem, czy słyszałaś/eś o drożdżowym cieście z proszkiem do pieczenia. Własnie dowiedziałam sie, że żona mojego wujecznego dziadka Piotra, kolejna Helenka w rodzinie, piekła drożdżówki w ten sposób. Czyli przepis był znany również w Polsce i to przed tylu laty. A ja o tym nie wiedziałam do dzisiaj. 

Pozdrawiam i trzymaj się ciepło. A przed snem wypij drożdżowy napój. Tak na wszelki wypadek :)

Edyta